Vrijdagmiddag ben ik eindelijk na weken, waarin het er maar niet van kwam, weer in het bos. De zon schijnt en er staat bijna geen wind. Dat wordt GENIETEN!
Na een klein stukje lopen ben ik aangekomen op mijn favoriete plek in het bos bij een grote oude boom. Op deze plek stop ik altijd even als in het bos ben om contact te maken met de natuur, en om mijn zon en aarde oefening te doen. Alleen deze keer gaat het net even anders.
Deze keer besluit ik om mijn schoenen uit te doen. Vraag me niet waarom juist nu, want inmiddels is het denk ik al meer dan een jaar geleden dat ik voor het laatst op mijn blote voeten door het bos liep, maar ik volg mijn ingeving.
Ik trek mijn schoenen en sokken uit en voel de natte, koude bladeren aan mijn voeten. Brrrr.
Mijn schoenen zet ik een stukje van me af en ik leg mijn telefoon er bij. Ik voel hoe mijn voeten een beetje wegzakken in de enorme laag bladeren.
Dan doe ik wat ik al meer dan een jaar bijna elke dag doe: Ik sluit mijn ogen en richt mijn gezicht naar de zon en adem diep in en uit. Dan stel ik me voor dat er vanuit mijn voeten lange lichtwortels razendsnel heel diep de aarde in gaan tot in de kern van de aarde.
Ik hoef daar niet over na te denken of iets bijzonders voor te doen, zodra ik het denk gebeurt het al door mijn aandacht en mijn intentie.
Op de volgende inademing stel ik me voor dat ik door mijn lichtwortels de energie en frequentie van de aarde (Schumann resonantie) omhoog trek door mijn voeten en benen. En dan gebeurt er iets bijzonders…..
Op hetzelfde moment dat ik de intentie denk in mijn hoofd om de aarde energie omhoog te halen, voel ik mijn voeten warm worden. In een splitsecond is die energie uit de kern van de aarde voelbaar in mijn voeten als warmte. WAUW! Dit heb ik in het jaar dat ik hier nu mee bezig ben nog nooit op deze manier ervaren. Het ontroerd me.
Na een kort moment van diepe dankbaarheid vervolg ik mijn oefening waarvan ik een deel beschreef in mijn vorige email.
Als ik na 10-15 minuten klaar ben, voelen mijn voeten nog steeds warm. Dan stap ik van mijn plekje af om mijn schoenen te pakken en pas dan merk ik weer hoe koud en nat de ondergrond is. Zolang ik bewust verbonden was met de aarde, had de kou geen kans. Heel bijzonder!
Ik ben nu dus meer dan een jaar intensief bezig met de helende frequenties van onder andere zon(licht) en de aarde. En dat merk ik aan alles in mijn leven. Ik voel me blij, gezond, opgewekt, relaxed en ik slaap heerlijk. Alles gaat makkelijk in verbinding met de natuurlijke flow. Ik kan daardoor echt zeggen: Ik voel me FANTASTISCH!
Helaas hoor ik om me heen zoveel mensen die moe zijn, die weinig energie hebben en gewoon niet lekker in hun vel zitten. En misschien heb jij dat ook?
Daarom besloot ik direct na afloop van de vierdelige serie over Licht en DNA, waarvan afgelopen donderdag de laatste keer was, dat ik hier een vervolg aan wil geven.
Een voorproefje hiervan kan je alvast meemaken op dinsdag 21 december, de kortste dag van het jaar, door mee te doen met een Ceremonie van licht en verbinding de natuur, waarin je ontdekt hoe simpel het is om zelf iets te doen, waardoor je je fijn en blij voelt.
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!