Ik weet nog zo goed hoe dat voelde
Terwijl ik op de Ao Nang Nightmarket in Thailand bij een kraampje sta je te kijken, gebeurt er naast mij iets wat me direct terugbrengt naar één van de momenten uit mijn leven van jaren geleden:
Op korte afstand van mij staat een gezin.
Man, vrouw en drie jonge kinderen.
Ik schat ze op 3, 5 en 7 jaar.
De man en de vrouw staan iets te overleggen met elkaar bij het kraampje naast mij.
Ze zijn het niet eens met elkaar.
De kinderen proberen ondertussen aandacht te krijgen van hun ouders.
Het duurt lang en ze vervelen zich.
Ze beginnen onderling een beetje te klieren met elkaar.
Ze proberen ook wat dingetjes van het kraampje te pakken.
De moeder roept de kinderen toe dat ze daarmee moeten stoppen.
Heel even lijkt dat te lukken.
Dan gaan de kinderen weer verder met klieren.
Nogmaals roept de moeder dat ze daarmee moeten stoppen.
De vader staat erbij en hij kijkt ernaar.
De moeder wordt ondertussen steeds bozer op de kinderen.
Ze roept nog harder dat ze moeten stoppen.
Plotseling schiet ze volledig uit haar slof.
Ze begint te schreeuwen en is volkomen gestrest, boos, gefrustreerd en geïrriteerd.
Ze heeft een buggy in haar handen die ze driftig heen en weer slingert om haar woorden kracht bij te zetten.
De kinderen beginnen te huilen.
De vader staat erbij en hij kijkt ernaar.
Dan ineens draait ze zich om.
Ze roept nog een paar boze woorden naar haar man en de kinderen en weg is ze.
Ze kijkt niet op of om en met een paar grote stappen verdwijnt ze uit zicht, de buggy voor zich uit duwend.
Mijn dochter staat naast me en heeft het hele tafereel gevolgd.
Ze kijkt me aan en zegt; dat is toch zielig voor die kinderen.
Ja, zeg ik, dat is zeker zielig.
Ondertussen flitsen herinneringen door mijn hoofd.
Het is alsof ik net naar mezelf heb staan kijken in een periode in mijn leven, waarin ik net als deze moeder, ook zo gestrest, boos, gefrustreerd en geïrriteerd kon reageren op mijn kinderen, mijn man of elke andere situatie die daar aanleiding toe gaf.
Ik weet nog zo goed hoe dat voelde.
Ik had een kort lontje.
Ik kon om het minste of geringste totaal uit de bocht vliegen.
Ik was een vulkaan die elk moment kon uitbarsten.
Ik reageerde heel heftig en overdreven emotioneel als iets mij niet zinde of als iets anders verliep dan ik wilde.
OMG, als ik daar nog aan denkt.
Het was echt heel ERG!
Hoe anders is dat nu!!
Ik ben de rust zelve.
Ik ben ontspannen en relaxed.
Ik maak me (bijna) nergens meer druk om.
Ik heb mijn emotionele uitbarstingen achter me gelaten.
Stress, frustratie, boosheid, ongeduld, irritatie, enz.
Het zijn inmiddels gelukkig allemaal dingen uit het verleden.
Een vorig leven zou ik bijna willen zeggen.
Ik heb mijn emoties en schaduwkanten langzaam maar zeker durven aankijken.
Ik heb ze leren omarmen en waarderen.
Ik heb “aan mezelf gewerkt”.
Ik ben echt van heel ver gekomen.
En daarmee is mijn hele leven 180 graden veranderd.
Ik zag dat alles IN mij gebeurde.
Dat het reacties waren op oude onverwerkte pijn en verdriet uit mijn verleden.
Het had niets te maken met mijn man of mijn kinderen.
Niets te maken met wie of wat dan ook.
Het zat in mij!
Het was aan mij om het op te lossen.
Letterlijk en figuurlijk te laten oplossen.
Niet loslaten.
OPLOSSEN
Mijn man, mijn kinderen en elke andere persoon of situatie waren alleen maar mijn spiegel.
Ze lieten mij zien wat er in mij speelde.
Gelukkig heb ik het dankzij de Gene Keys en Human Design kunnen oplossen en daarmee heb ik mijn spiegel schoongepoetst.
De buitenwereld hoeft dat nu niet meer naar mijn terug te spiegelen.
En daarmee is mijn hele leven totaal veranderd.
Het veranderde van een woest en wild stromende rivier, die regelmatig buiten z’n oevers trad, in een rustig kabbelende beek, die rust en ontspanning uitstraalt naar alle gebieden van mijn leven.
Bijna 5,5 jaar geleden begon mijn reis met Gene Keys en Human Design en het heeft me ZOVEEL rust gebracht.
Ik leef nu een totaal ander leven dan toen.
Iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden, want ik had geen idee dat mijn leven ooit zou kunnen zijn.
Dus toen ik zag hoe deze moeder op de Night market reageerde op de situatie, kon ik me precies voorstellen hoe ze zich voelde en ik voelde met haar mee.
Ik voelde ook diepe dankbaarheid dat ik mijn leven, en daarmee ook het leven van de mensen die mij lief zijn, heb kunnen veranderen door diep in mezelf mijn emoties te durven aankijken en oplossen.
Heb jij een (emotionele) situatie in je leven die je zou willen veranderen?
De Gene Keys wijzen je de weg naar het oplossen van emotionele onrust en turbulentie, zodat ook jij je leven kunt veranderen.
Kun je je het al voorstellen?
Start vandaag nog met het verkennen van jouw Gene Keys profiel
Of doe mee met de introductie cursus
Heb je vragen of wil je iets delen? Stuur me dan een berichtje via info@genekeys.nl
Liefs, Erna